ขันโตก /(ถิ่น-พายัพ) น. ภาชนะทําด้วยไม้กลึง ไม้ไผ่สาน หวาย หรืออย่างเครื่องเขิน ส่วนบนลักษณะคล้ายถาด ส่วนล่างเป็นตีนลักษณะเป็นวงแหวนมีขนาดเล็กกว่าถาดส่วนบน โดยมีซี่ไม้ลูกมะหวดประมาณ ๖ ซี่ปักที่ตีนค้ำถาดไว้ ใช้สำหรับใส่อาหารเป็นต้น, โตก หรือ สะโตกก็ว่า, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูก.
ขันโตก
Posted: มิถุนายน 20, 2012 in ข, _พจนานุกรม ๒๕๔๒ป้ายกำกับ:(ถิ่น-พายัพ), ขัน, ขันโตก, ภาชนะ, สะโตก, หวาย, เครื่องเขิน, โตก, ใส่อาหาร, ไม้กลึง, ไม้ไผ่สาน
0